NASA ile İngiltere’deki Leicester Üniversitesi iş birliğiyle geliştirilen yeni jenerasyon bir nükleer güç sistemi, uzay vazifelerinde ihtilal yaratma potansiyeli taşıyor. Bu çığır açıcı sistem, klâsik tahlillere kıyasla beş kat daha ucuz bir yakıt olan amerikyum-241 ile çalışıyor ve uzun periyodik uzay misyonlarının güç meselesine kalıcı bir tahlil sunmayı hedefliyor. İlk amerikyum tabanlı güç sistemi muvaffakiyetle test edildi
Leicester Üniversitesi mühendis ve bilim insanlarından oluşan takım, NASA’nın Glenn Araştırma Merkezi ile birlikte yürüttüğü proje kapsamında, radyoizotop güç sistemleri (RPS) alanında kıymetli bir kademe kaydetti. Bu sistemler, radyoaktif bozunma sürecinden elde edilen ısıyı elektrik gücüne dönüştürüyor. Bilhassa Güneş ışığının erişemediği derin uzay misyonlarında bu teknoloji, hayati bir güç kaynağı olarak öne çıkıyor.
Bilim insanları, elektrikle ısıtılan amerikyum-241 simülatörleri ve gelişmiş Stirling dönüştürücüleri kullanarak masaüstü bir jeneratör prototipini test etti. Bu test, amerikyumla çalışan bir sistemin birden fazla Stirling motorunu muvaffakiyetle besleyerek elektrik üretmesini sağladı. Böylelikle bu teknoloji, dünya genelinde bir birinci olarak kayıtlara geçti.
Plütonyum yerine amerikyum
Klâsik olarak kullanılan plütonyum-238’in yerini alması planlanan amerikyum-241, nükleer atıkların yine işlenmesiyle elde edilebiliyor. Los Alamos Ulusal Laboratuvarı’na nazaran bu izotop, watt başına güç üretim maliyeti açısından plütonyuma kıyasla beş kat daha ucuz. Bu da projeyi sırf teknolojik açıdan değil, ekonomik açıdan da cazip hale getiriyor. Sistemin güvenilirliği de birebir vakitte dikkat çekiyor. Aktarılanlara nazaran bir Stirling dönüştürücüsünün arızalanması durumunda sistem elektrik üretimine devam edebiliyor. Bu yenilikçi yaklaşım, NASA’nın uzun vadeli maksatlarından biri olan Ay’da kalıcı üsler kurma ve Mars’a beşerli seyahat üzere projelerde güç teminini mümkün kılabilir. Bu sistemler uzay habitatlarını da besleyebilecek kapasiteye sahip.
